11

Dzisiaj miałam wrócić do Madrytu i nie mogłam już wysiedzieć. Dlatego się wyszykowałam i zadowolona siedziałam w samolocie. Wiedziałam, że odbierze mnie mama więc zadowolona wysiadłam na płytę lotniskową w Madrycie i z uśmiechem szłam po swoją walizkę i wszystkie odprawy. Złapałam za swoje rzeczy i szłam z uśmiechem szerokim i szukałam swojej mamy, ale jak na złość nie widziałam jej, aż w końcu się pojawiła więc podbiegłam do niej i się przytuliłam mocno. Oczywiście pomogła mi ze wszystkim i znalazłyśmy się w domu gdzie zjadłam pyszny obiad w ogrodzie. I za tym tęskniłam. Oczywiście na drugi dzień wstałam dopiero popołudniu i zadowolona ubrałam się w swoje wygodne ciuchy i pobiegłam najpierw do pracy, a później do Adriany. Zapukałam do drzwi i czekałam aż mi otworzy. Otworzyła a ja z uśmiechem pomachałam jej torebką od Chanel w której znajdował się prezent dla niej.

• Mar!! - i mnie mocno przytuliła co sama odwzajemniłam - Co tu robisz?!
• Wróciłam? - zaśmiałam się bo ona jednak jest słodka
• Jej. - i się wyszczerzyła więc jej podałam torebkę a ta na mnie spojrzała
• Prezent.
• Hej druga seksowna według Joselu. - i mnie przytulił Ramiro na co się zaśmiałam
• A ty coraz pulchniejszy.
• Dbam o niego. I dziękuje. Kochanie spójrz.
• Teraz będę musiał zabrać panią na kolacje - zauważył na co zamruczała - Ale ja was zostawiam i lecę na piwko z Joselu. - i wziął portfel
• A mógłbyś mu nie mówić, że jestem?
• Niespodzianka?
• No tak. Każdy z was zna inną datę powrotu
• Rozumiem.
• Ale uciekam. Pa kochanie. - i dał jej buziaka co odwzajemniła mrucząc więc poszłam do kuchni po picie bo wiem, że im pewnie zejdzie
• Ale mów. - rzuciła przychodząc po chwili
• Było super.
• To się cieszę. Ale myślisz o niespodziance dla Joselu? - i wyciągnęła wino
• No tak. W końcu daliśmy sobie pół roku.
• I co postanowiłaś? - i nalała wino
• No właśnie... sama nie wiem. Dlatego ta niespodzianka. Wiem, że mówiłaś czyste mieszkanie ale sama muszę zrobić nalot.
• I prawidłowo!
• Więc pewnie podejmę decyzje kiedy go zobaczę.
• Rozumiem. Ale teraz pijemy. - i poszłyśmy do salonu
• A zmienił się?
• W jakim aspekcie?
• Ogólnie.
• Trenuje, gra, chodzi na piwo z Ramiro i kumplami
• A wygląd?
• Nie zmienił się nic - na co się uśmiechnęłam i spadła mi bransoletka – Oj.
• Zepsuło mi się zapięcie.
• To do naprawy
• No tak, ale nie miałam czasu.
• Teraz go będziesz mieć
• No mam teraz wakacje - i zero pomysłu co z nimi zrobić
• Cieszę się.
• Ale mów gdzie wy jedziecie.
• Wahamy się.
• Nad czym?
• Costa Brava i Majorka - a ja wybrałam drugą opcje - A ty?
• Ja? Muszę się najpierw ogarnąć a później coś wykombinuje - na co się uśmiechnęła co odwzajemniłam - Ale sukienka się podoba?
• Tak.
• To dobrze tak samo jak to, że mamy taki sam rozmiar
• Oj tak. Dziękuje.
• Więc wznieśmy toast za twój powrót

Miałam lekkiego kaca, ale dałam radę na drugi dzień. Wykąpałam się i odpoczywałam i myślałam co ja mam w ogóle powiedzieć Joselu. Ale wyszykowałam się pod wieczór i szłam na żywioł. Pojechałam taksówką pod jego blok i wdrapałam się na górę od razu pukając do drzwi. Ale słyszałam muzykę więc byłam zdziwiona i czekałam aż ktoś mi łaskawie otworzy. Aż się doczekałam,ale stał z oczami jakby zobaczył ducha i zapytał czy to ja.

• Przyszłam nie w porę?
• Nie, nie! Po prostu wpadli chłopaki z drużyny z dziewczynami. Wejdź
• Ale ja mogę przyjść później.
• Wchodź. - uśmiechnął się
• Nie. Nie będę wam przeszkadzać.
• Nie przeszkadzasz. Niektórych znasz
• Ale tylko na pięć minut. - i weszłam do środka a ten pociągnął mnie do salonu
• Chciałem wam kogoś przedstawić - i czułam spojrzenia innych - To Mar. Niektórzy z was ją znają, prawda Jorge?
• No ba.
• Ale ja i tak tylko na chwilę - zauważyłam
• Napijesz się czegoś?
• Nie dziękuje.
• Chcesz porozmawiać na osobności?
• Właściwie to nie. Nie będę wam przeszkadzać, tylko chciałam dać prezent. - i podałam mu torebeczkę od Armani a ten złapał mnie za dłoń i pociągnął do kuchni mówiąc, że zaraz wraca
• Nie musiałaś
• Oj tam, za darmo to brałam. - a tam był zegarek
• Dziękuje. - i dał mi buziaka w policzek - Ale nie miałaś przyjechać kiedy indziej?
• Każdemu robiłam niespodzianki
• Aha. Ale ciesze się, że wróciłaś.
• Ja w sumie też. Stęskniłam się za rodzicami i kawą z Adrianą
• I kurcze... jakbym wiedział że będziesz to bym się z nimi nie umawiał
• Daj spokój. To nie ważne.
• Dla mnie ważne.
• Ale wracaj do gości. W sumie chciałam dać ci prezent bo wiem, że teraz pewnie jedziesz do rodziców.
• Pojutrze.
• No to miłej zabawy życzę - uśmiechnęłam się
• Dziękuje, ale może spotkamy się jutro?
• No dobrze.
• Zadzwonię dobrze? - na co pokiwałam głową a on się do mnie uśmiechnął

Żeby nie było to pożegnałam się z resztą i wyszłam z mieszkania. Czułam się w nim w sumie dziwnie, dwa lata mieszkałam w nim i teraz było dla mnie obce. Ale wróciłam sobie spacerkiem do domu i od razu zakopałam się pod kocyk na huśtawce i siedziałam z mamą i rozmawiałyśmy na temat Paryża i w ogóle wakacji. Bo ja na prawdę nie wiedziałam gdzie pojechać, ale poprosiła abym pojechała z nią do Malagi do cioci więc się zgodziłam bo w końcu i tak nie miałam co robić. Ale poszłyśmy spać więc zakopałam się pod moje poduszki i dopiero teraz do mnie doszło co to znaczy spać w swoim łóżku. Joselu umówił się ze mną w naszym miejscu czym mnie lekko zdziwił. Wyszykowałam się w spódnicę i koszulę. Do tego buty na obcasie i w drogę. W końcu trzeba było jakoś wyglądać i się nie spóźnić. Ale jak szłam to już był i czekał na mnie. Więc podeszłam do niego i od razu wstał i się ze mną przywitał dając mi buziaka w policzek i podając stokrotkę za która podziękowałam

• Ślicznie wyglądasz.
• Zwyczajnie. - i się obejrzałam
• Skromna.
• Jak zawsze. - i usiadłam na ławce
• Ale jakie masz plany na wakacje?
• Lenistwo. Na kilka dni jadę z mamą do cioci w Maladze, a tak to będę tutaj.
• Rozumiem.
• A ty?
• Do rodziców. Muszę nacieszyć się małą, a potem pewnie też będę siedział w Madrycie
• No tak, pewnie będzie cały czas na rękach wujka. - zaśmiałam się
• Na pewno.
• Możesz jej dać prezent? - i wyciągnęłam z torby
• Jasne. Na pewno się ucieszy i zadzwoni z podziękowaniem. - na co się uśmiechnęłam - Masz ochotę na lody?
• Jasne.
• To poczekaj - i poszedł a ja siedziałam na ławce spoglądając na rzekę gdzie prosto na mnie świeciło słońce - Proszę. - i podał mi pudełko więc tylko podziękowałam uśmiechem i zaczęłam jeść - Mam nadzieje że się nie pomyliłem
• Nie. - więc w ciszy jedliśmy, aż w końcu sobie wzięłam łyżeczką jego na co życzył mi smacznego a ja z uśmiechem sobie dalej jadłam i podałam mu swój telefon - Zrób zdjęcie.
• Więc uśmiech. - i ustawiłam się z lodzikiem - Śliczne. - a ja schowałam telefon do torby - Na bloga?
• Tak.
• Ha! Domyśliłem się
• Słyszałam, że jesteś stałym czytelnikiem
• No oczywiście.
• Miło. Chociaż Ramiro nie ogląda bo mówi, że woli nie wprowadzać cenzury - zaśmiałam się serdecznie - Ja na szczęście tak nie mam
• No nie. - na co się uśmiechnęłam i zawiało mi spódnicę lekko - Czyli wracasz do pracy tutaj? - a ja pokiwałam głową - Rozumiem.
• Przyznam, że nie myślałam o nas przez te pół roku. - a ten pokiwał głową - Musiałam wyciszyć się, zapomnieć. I tak było mi łatwiej się skupić.
• To dobrze.
• A ty? Myślałeś coś?
• O czym?
• O życiu...- rzuciłam ironicznie - No o nas.
• O tobie myślałem cały czas. - więc na niego spojrzałam - Wiesz co do ciebie czuje. - a ja złapałam go za podbródek i przekręciłam w swoją stronę
• Możemy spróbować... ale nie obiecuje, że będzie idealnie i wiecznie. Jedno coś negatywnego i odchodzę.
• Wiem. Dlatego na prawdę się staram.
• Widzę. I dlatego chyba daję ci szansę.
• Na prawdę? - a ja pokiwałam głową i zostałam przez niego przytulona więc sama nieśmiało go objęłam - Kocham cię. - i dał mi buziaka w ucho
• Nie mów tak. Słowa są zbędne, najważniejsze są czyny. - szepnęłam a on z uśmiechem oparł swoje czoło o moje
• Nawet nie wiesz jak się cieszę.
• Tylko nie zrań mnie już nigdy.
• Nie zranię. Obiecuje. - na co się w niego wtuliłam i dostałam buziaka w czoło i głaskał mnie po ramieniu na co się uśmiechnęłam a ten pomiział mnie noskiem w policzek na co cicho zamruczałam - Tęskniłem za tym.
• Za czym?
• Za tobą, za twoim zapachem, za twoją skórą - i potarł policzkiem o mój
• Nigdy się nie chciałeś tak tulić. - szepnęłam
• Bo byłem debil.
• Nie zaprzeczę.
• Teraz mógłbym cię tulić i całować wieczność - na co się uśmiechnęłam i dostałam buziaka w policzek i się zastanawiałam dlaczego ale zagryzłam dolną wargę bo coś mi się przypomniało
• Wyrzuciłam tutaj pierścionek od ciebie.
• To nic. - na co się uśmiechnęłam i usiadłam prosto od razu się poprawiając
• Ale będę mieszkać u rodziców.
• Dobrze. Najważniejsze że dałaś mi szanse
• To była moja najtrudniejsza decyzja do podjęcia.
• Domyślam się.
• Ale chyba nie będziemy tu tak siedzieć co? Zajmujemy miejsce innym
• To chodźmy. - i podał mi dłoń za którą złapałam - Masz jakieś specjalnie miejsce aby pójść? - a ja pokręciłam głową bo nie miałam żadnego pomysłu - Czyli przed siebie?
• Chodź na ten mostek to zrobisz mi kilka zdjęć. - i wyciągnęłam mały aparat
• Dobrze. Mogę być fotografem. - więc się zaczęłam ustawiać i czekałam na zdjęcia a ten coś się szeroko uśmiechnął pod nosem - Ale ja chce też te zdjęcia
• Na blogu będą.
• Ano tak. Skopiuje sobie i wydrukuje. - i się wyszczerzył więc zdziwiona na niego spojrzałam - No co? Nie mam żadnego twojego zdjęcia w ramce
• Yhym. - i spuściłam głowę poprawiając bransoletkę bo była ramka z naszym wspólnym zdjęciem, bo te z sypialni wylądowało w koszu
• Ej. - i mnie pogłaskał a ja tylko rzuciłam hmm i oglądałam zdjęcia - Co się stało? Powiedziałem coś nie tak?
• Nie, idziemy?
• Yhym.
• A gdzie?
• Może przed siebie? - na co pokiwałam głową i odwróciłam na pięcie - Pamiętasz tą małą knajpkę w której się zatrzymaliśmy na drugiej randce? Wtedy co złapała nas burza?
• No tak, jest tam teraz cukiernia.
• Wiem. A szkoda bo była bardzo miła
• No tak, ale teraz wszystko się zmienia.
• Niestety. - na co poprawiłam spódnicę a ten się do mnie uśmiechnął - A...może zrobimy sobie razem... zdjęcie? - zapytał nieśmiało więc sama zapytałam czy to o nas chodzi a ten pokiwał głową
• No dobrze.
• Jeśli nie masz ochoty to zrozumiem.
• Po prostu nie wiem po co.
• Po protu chciałem nasze zdjęcie, ale ok. Nie ważne. Chodźmy.
• Daj spokój. Możemy zrobić.
• Dobrze. - a ja wyciągnęłam dłoń z aparatem, ale miałam za krótka więc zdjęcie zrobił Joselu i wzięłam od niego aparat i schowałam do torby
• To teraz gdzie? - i na niego spojrzałam
• A gdzie masz ochotę? - a ja wzruszyłam ramionami bo nie wiedziałam gdzie i co chce robić - Zaprosiłbym cię na herbatę, ale nie chce żeby to zabrzmiało .. dwuznacznie - i się podrapał po głowie
• Czuję się tam obco.
• No tak...
• Dlatego wolę neutralne miejsca.
• Chodź. - i złapał mnie za dłoń więc ruszyłam za nim

Splótł swoje palce z moimi i tak spacerowaliśmy po mieście i parku. Ale jednak w pewnym momencie czułam, że mnie już bolą stopy od tego chodzenia a miałam buty na obcasach więc powiedziałam to mu.

• Dobrze.
• To czekaj zadzwonię po taksówkę.

Więc wykręciłam numer i na szczęście była jakaś wolna więc ją zamówiłam i czekaliśmy na taksówkę. A kiedy zajechała to wsiadłam do niej i byłam ciekawa czy Joselu też jedzie. Ale jednak się oparł o drzwi.

• To do zobaczenia.
• Pa.
• Zadzwonię z małą.
• Ok. - a on dał mi buziaka w policzek

Podałam adres kierowcy, ale Joselu podał mu pieniądze i zamknął drzwi więc nie wiedziałam co się dzieje. Ale jeszcze mi pomachałam, a kierowca ruszył pod wskazany wcześniej przeze mnie adres więc nie miałam możliwości porozmawiania z nim. Więc jechałam do domu i wysiadłam od razu witając się z mamą. Teraz musiałam jechać z mamą i w sumie nie mogłam się doczekać bo moja kuzynka była w ciąży i miała na dniach rodzić.